1-ضعیف ترین نمایش ممکن از مسی

هرچقدر مسی در این فصل درخشان بود و در شکستن رکوردهای کوچک و بزرگ بی‌رحم و بی‌امان بود، درست برابر میلان پرانگیزه و استخوان لای زخم، در سن‌سیرو بی‌اثر بود و محو درخشش و هنرنمائی ستارگان روسونری، ستارگانی که شاید برای درخشش و پیروزی برابر کاتالان‌ها از آنتی‌تز آبی‌اناری‌پوشان بهره گرفته بودند، یعنی انجام بازی ساختاریافته مبتنی بر پوشش‌های منطقه‌ای، دفاع همه‌جانبه (فردی و تیمی)، تسلط کامل بر جریان بازی و البته ارتباط متقابل بین زوج‌های طولی و عرضی !

لیونل در شبی که می‌بایست با درخشش خود، فرشته‌ی نجات آبی‌اناری‌پوشان باشد و با نبوغ خود آنتی‌تزی باشد بر تز میلانی‌ها، تقریبا در جریان بازی محو بود و حتی در موقعیت‌های گل آن‌چنان قابل قبولی نیز قرار نگرفت و یا شاید تغذیه نشد، تا بی‌دقت را واژه‌ای برای توصیف مسی بکار ببریم نه غرق در جریان بازی !  

البته نباید فراموش کرد که تاکتیک اختیار شده از سوی آلگری نیز در افت ستارگان پرشمار بارسلونا از جمله مسی و چابی، کاملا تاثیرگذار بود.

2-مونتولیوو، یک پاس خلاق، یک نتیجه‌ی رویائی

شاید بوواتنگ و مونتاری در این دیدار با گل‌زنی راه صعود به مرحله‌ی یک‌چهارم نهائی لیگ قهرمانان اروپا را بیش از پیش برای روسونری آسان کردند، اما فراموش نکنیم که بی‌تردید ستاره‌ی این دیدار کسی جز مونتولیوو نبود، بازیکنی که پس از سال‌ها درخشش با پیراهن فیورنتینا راهی میلان شد تا به عنوان یک هافبک تاثیرگذار و خلاق مورد استفاده قرار گیرد.

این هافبک ملی‌پوش ایتالیائی، جدا از ارائه‌ی یک نمایش تاثیرگذار و برجسته در جریان بازی، در دقایق پایانی بازی با دیدی ستودنی توپ را به نیانگ سپرد و او نیز در یک کش و قوس با مدافعان بارسا توپ را به الشعراوی سپرد و این ستاره‌ی خام و بی‌تجربه نیز بدون فوت وقت توپ را در اختیار مونتاری قرار دارد تا با یک شوت زیبا شاهد فروریختن پایه‌های دروازه‌ی بارسلونا برای دومین بار باشد.

3-پویول، دیوار ترک خورده‌ی دژ مستحکم

کارلوس پویول، اسطوره‌ی مقاومت و استقامت کاتالان‌ها، همان کاپیتانی که مطابق همیشه قرار بود وزنه‌ی سنگینی باشد در خط دفاع آبی‌اناری‌پوشان، برابر میلان آن مدافع شش‌دانگ همیشگی نبود و این افت او حتی پس از برخورد سنگین با پاتزینی بیش‌تر از گذشته شد، به گونه‌ای که بهای آن برای بارسلونا دریافت یک گل دیگر در سن‌سیرو بود. شاید اگر سرمربی باتجربه‌تری هدایت کاتالان‌ها را برعهده داشت، در همان زمان مداوا تصمیم به تعویض می‌گرفت تا این چنین بهائی را نپردازد. البته فراموش نکنیم که همین پویول در نیمه‌ی نخست یک موقعیت را از الشعراوی بی‌تجربه در مقابل دروازه‌ی بارسا گرفت.

نکته‌ای که شاید در نمایش‌های اخیر پویول به چشم می‌خورد، فاصله گرفتن او از روزهای اوج است، البته نه روزهای اوج جوانی، روزهای اوج پختگی سرشار از تجربه ! این امر برابر شاگردان فرصت‌طلب و البته حرفه‌ای آلگری با بزرگ‌نمائی چشم‌گیری برجسته شد و چشم‌ها را به خود متوجه ساخت.

4-گلی از جنش شک و تردید

جدا از لحظه‌ای که با حرکت فوق‌العاده‌ی مونتولیوو و البته اشتباه پویول موقعیت گل دوم برای میلان رقم خورد تا با دو برابر شدن نتیجه، احتمال صعود میلان برجسته‌تر شود، اوج حساسیت بازی در لحظه‌ای رقم خورد که روی یک ضربه‌ی ایستگاهی، کوین کنستان توپ را به ریکاردو مونتولیوو سپرد و شوت او با ضربه‌ی سر بازیکنان بارسلونا به دستان باز کریستین زاپاتا برخورد کرد و مقابل پای بواتنگ افتاد تا بازیکنان بارسا به گمان خطا دست از بازی بکشند؛ رها کردن بازی از سوی کاتالان‌ها یک طرف، شوت پای چپ بواتنگ که در کنج چپ دروازه‌ی والدس آرام گرفت نیز یک طرف !

پذیرش این گل با اما و اگرهای بسیاری همراه بود و اعتراض شدید بازیکنان بارسا را در پی داشت تا جائی‌که جرارد پیکه نیز با کارت زرد جریمه‌ شد.

5-بارسلونا نیمکت باشکوهی ندارد

حالا خیلی از بارسا دوست ها از خود سئوال خواهند پرسید که آیا رواست این تیم تاوان سرطان و بیماری تیتیو ویلانوا را بدهد؟ مسلما هر تیمی در مواقعی از فصل به طور طبیعی افت می کند و این نزول در بدترین موقع سراغ بارسا آمده است. آنها در همه  بازی امسال در لیگ قهرمانان گل خورده اند و همینطور در 14 بازی بیابی درلالیگ ا... به نظر می آید مشکل اصلی این تیم فعلا نبود یک coach است . یک محرک روانی قوی کنار زمین ، کسی قوی تر و کاریزماتیک از اقای رورا که در غیاب خلبان وظایف هدایت بوئینگ را بر عهده دارد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: